Sara en meter op stap voor KIKOV
Sara 11j en meter 73j gaan samen de Camino Finisterre stappen. Van 10 augustus tot en met 24 augustus gaan ze samen ongeveer 130 km stappen. Je kan hun sponsoren en dit ten voordele van KIKOV.
Sponsoren voor KIKOV
woensdag 13 september 2017
13 september 2017
Dank je Sara, je was een super-stapkameraad
Een allerlaatste groot dankjewel aan alle sponsors voor Kikov,
Maar ook aan Sara, want zonder haar bijdrage zou de blog niet geweest zijn, wat hij geworden is.
Katleen en Lieven dank ik voor het feit dat zij de blog op de rails gezet hebben.
Dank aan allen die met ons meeleefden.
Tot weerziens, Mieke
maandag 28 augustus 2017
24 en 25 augustus 2017 De thuiskomst
Na meer dan een uur vergeefs wachten op de stok van Sara, konden we eindelijk naar buiten en wat het meest opviel was de spandoek van Axel, die ons welkom heette.
De stok is terecht en daar ben ik blij om, hij heeft Sara de ganse 115 km begeleid en tot steun geweest en hij heeft zijn werk heel goed gedaan.
Niet genoeg kan ik benadrukken over hoeveel wilskracht, uithoudingsvermogen en moed Sara beschikt. Een kleindochter en dochter en zus om fier op te zijn. Zij was 's morgens altijd de eerste klaar om te vertrekken, soms al voor de wekker afliep. Verschillende keren moest ik aandringen opdat ze haar rugzak zou afnemen als we langs de kant van de weg aten of als we even op een trap of een rots zaten uit te rusten. Geen berg was te hoog, geen afdaling te steil en geen afstand te ver. Ik heb enorm veel bewondering voor mijn kleindochter en ik denk dat we veel van elkaar geleerd hebben.
Een wens, die werkelijkheid werd en hoe!
woensdag 23 augustus 2017
23 augustus 2017 Santiago
S'morgens zijn we opgestaan rond 8 uur half 9, dan zijn we gaan ontbijten, ik heb churrossen met chocolade saus gegeten en meter een croissant.Dan wilde we naar de kathedraal gaan maar er stond een wachtrij van wel 100 m lang, dan zijn we maar naar de levende standbeelden geweest. Dan zijn we gaan eten in een restaurant,
dicht bij het restaurant was een meneer die dingen graveerde in een soort van bord en dan hebben we gevraagd dat die meneer of dat die het jaartal en mijn naam in mijn stok wilde graveren, en dat heeft hij gedaan. Daarna zijn we met een treintje een uurtje gaan rijden. Toen zijn we naar de kathedraal geweest, daar hebben we 4 kaarsen aangestoken. En seffens gaan we alles klaar zetten voor morgen, zodat we deze avond volop kunnen genieten van alle muziek in de stad.
De tijd is veel te snel voorbij gegaan.
We willen naar huis omdat we jullie allemaal missen en tegelijkertijd zijn we triestig omdat ons avontuur gedaan is. Gisterenavond, toen we luisterden naar de operazanger onder de bogen en op de trappen naar beneden, kon ik zien waar we veertien dagen geleden vertrokken zijn. Ik wilde alleen maar terug onderweg zijn. Sara knikt van ja.
22 augustus 2017 Santiago
Nu Hallo het is weer met Sara,
We hebben vandaag een leuke dag gehad, s' morgens zijn we om half 10 opgestaan, daarna hebben we gegeten, we hebben een broodje besteld . Dan zijn we naar de haven ⚓ geweest, we zijn iemand tegen gekomen die aan het vissen 🎣 was hij had er al veel. Dan zijn we gaan wachten op onze bus 🚌, we zijn nog iets gaan drinken, en dan wachten wachten en wachten, en toen kwam onze bus 🚌. Meter heeft geslapen en ik heb naar buiten gekeken. We zijn aangekomen, dan zijn we direct iets fris gaan drinken, dan zijn we naar Fina gegaan, we waren juist binnen en mama belde. We hebben gedoucht en dan zijn we onze tickets gaan afprinten van de terug vlucht. Dan zijn we tapas gaan eten, dan zijn we 2 klassiekzangers gaan beluisteren.
Het was gisteren zo heet in Muxia, praktisch geen schaduw, zodat we alleen maar ergens onder een boom konden zitten of onder een parasol aan de bushalte.
De witte huizen en het water weerkaatsten het zonlicht. Na een busrit van 2 uur kwamen we helemaal "dizzie' in Santiago aan, allebei met hoofdpijn. Een terras en fris drinken brachten na een half uur wat verlichtig. Dan nog van aan de bushalte naar Fina,.een goeie douche en we waren er weer bovenop. Onze ticketten laten uitprinten, tapas gaan eten in El Obispo, in het park een ijsje gegeten, naar 'capoeira-capriolen' gekeken, onder de bogen van het episcopaal paleis hebben we dan tot elf uur naar muziek en zang geluisterd: allemaal klassieke aria's, Sara was er net zoals ik begeesterd van.
De buik van Sara 'rommelt' nu en ik weet ondertussen wel wat dat betekent!
maandag 21 augustus 2017
21 augustus 2017 Muxia
We zijn rond een uur of 8 opgestaan, dan zijn we in een restaurant croissants gaan eten. Dan zijn we naar de Seniora al barca geweest , daar hebben we de boot gezien die omgedraaid was en een paar meter verder lag het zeil en als je daar 9 keer onder kroop dan genees je van Reuma. Dan is meter op de kant gaan zitten en ik ben ondertussen op de rotsen geklommen. We hebben ook het gedenkteken gezien, er was een olietanker, die tegen de rotsen is gekomen, alle olie lag op de rotsen en in het water. Dan zijn we in een restaurant gaan eten. Erna zijn we gaan zwemmen in de zee, ik was er bijna helemaal in, en dan riep meter dat ik moest komen. Een mevrouw zei dat er gevaarlijke beesten met stekels in de zee zitten, en als die u prikken dan moet je naar het ziekenhuis . Dus ben ik er niet meer in gegaan, dan zijn we iets in een café gaan drinken, een uurtje later kwam er een mevrouw met een puppy, super cute, die heeft heel lang op mijn schoot gelegen, ze was in slaap gevallen en dan heeft ze geplast op mijn broek en toen gingen we weg. EN DAN IS DE DAG Gedaan.
We slapen hier in dezelfde refugio en morgen nemen we dezelfde bus naar Santiago en we vertrekken ook op dezelfde dag in Santiago.
En morgen in Santiago gaan we genieten van al wat deze stad te bieden heeft: tapas gaan eten in "El Obispo", naar de Tunas Compostelanos luisteren, naar de levende standbeelden kijken, mee omhoog en omlaag gaan met het wierookvat, een rit maken met het toeristisch treintje...
Maar dat is voor morgen en overmorgen.
zondag 20 augustus 2017
20 augustus 2017 Muxia
Het was vandaag een vermoeiende dag, bergop en bergaf en zo bleef dat maar doorgaan. We hebben in de middag een broodje gegeten met omelet, dan zijn we verder gegaan bergop en bergaf, en we hoopten een bar tegen te komen en daar iets fris te drinken, maar neen, niks, helemaal niks.Maar het is ons gelukt ,we zijn in Muxia aangekomen, daar hebben we een bar gevonden, en daar hebben we iets gedronken. Nu zijn we in de refugio Bela Muxia.
te eten of te drinken. Gelukkig hadden we veel te drinken bij, maar door de wind waren onze lippen helemaal uitgedroogd en snakten naar iets fris. Bijna tot in het centrum van Muxia moesten we gaan voor we een bar vonden. we hebben elk een halve liter water of fruitsap gedronken. En.... een vol bord heerlijke, vette, grote Spaanse meijllones als tapas. Sara mocht een ijs uitkiezen, maar er was er geen die haar goedkeuring kreeg
We stapten vandaag 13 km, dat brengt het totaal op 112 km.
Je kan voelen aan Sara dat het stappen genoeg geweest is.
Morgen nog naar de IgreXia de la Barca (3km) en dan gaan we uiteindelijk 115 km gestapt hebben.
zaterdag 19 augustus 2017
19 augustus 2017 Lires
We hebben weer een leuke dag gehad. Deze morgen zijn we rond half 10 gaan eten, we hebben croissants gegeten, en ik heb een cola Cao gedronken dat is in het Spaans chocomelk. Dan zijn we naar de zee geweest, we hebben daar met de voeten in het water geweest,ik heb niet gezwommen het water is veel te koud, het water is heel wild daarom noemen ze het de dode kust , dan zijn we daar nog blijven zitten. toen zijn we naar een bar geweest en hebben we daar een broodje gegeten met omelet en spek.Dan zijn we verder gegaan de berg op en daar zijn we blijven zitten om te kijken naar dolfijnen, maar geen gezien en dan zijn we weer terug gegaan naar de refugio.
Tot morgen, ondanks de rustdag deden we ongeveer 5 km vandaag